Ondanks dat het al zo’n beetje eind november is wanneer Laura me boekt voor haar zwangerschapsreportage en we al meerdere dagen aardige herfststormen en veel regen hebben gehad, hangen er nog veel blaadjes aan de bomen op het terrein rondom mijn studio. Deze blaadjes hebben nu ook (pas) de geweldige oranje/gele herfstkleuren, ideaal dus voor haar reportage, want ook de temperatuur is eigenlijk nog prima te doen.
Mijn telefoon gaat bijna een half uur voor aanvang van de reportage. Het is Laura.. Ze is lopend onderweg naar mijn studio, maar ze is bang dat ze niet genoeg batterij meer in haar telefoon heeft voordat ze bij me is… In haar ‘paniek’ hoor ik haar Station De Vink noemen… ik schrik.. dat is een treinstation in Leiden! De andere kant van Leiden, dan waar ik zit met mijn studio.. Ze is verkeerd uitgestapt en zou bijna 45 min moeten lopen wil je bij mijn studio uitkomen…. Snel zeg ik haar dat ze terug moet lopen naar het station en daar moet wachten op me! Ik spring in de auto en rijd in 10 minuten naar haar toe. Ze is blij dat ik haar ben komen halen en vraag verbaasd of het echt nog zo ver is naar de studio… ik begin te rijden en wanneer ik de snelweg op draai realiseert zij zich dat het echt wel een heel stuk lopen was geweest…
De volgende dag mail ik haar even om te vragen hoe haar man reageerde op haar verhaal en dit is wat ze zei…
We had a good laugh about it. Thanks so much for having saved the day by picking me up.
Stukje service van de zaak noem ik dat.. Ik kan haar toch moeilijk aan haar lot over laten en haar laten lopen van De Vink naar mijn studio..
Maar goed… haar reportage dus. Eentje om echt te delen met jullie!! De kleuren zijn namelijk zo ontzettend gaaf geworden! Het was rond half 4 toen we naar buiten gingen en het zonnetje stond dus al lekker laag en gaaf een mooie oranje kleurtje..
Maar sinds ik het licht in het kelderkamertje heb ontdekt tijdens een prinsessensessie (echt bij toeval) ben ik ook daar niet meer weg te slaan en maak ik graag enkele donkere, maar speelse beelden..
